NAFİZE SEZER (1958-03.01.2023)
Nafize Sezer Kastamonu Daday ilçesi Hasanşeyh köyünde doğdu. Babası çiftçi, annesi ev emekçisi. Ailenin dört çocuğu vardır; Nafize çocukların en büyüğü. İlkokulu Hasanşeyh köyünde okur, okulun en başarılı öğrencisidir; Öğretmen Okulları sınavına girer, kazanır. Öğrenimine Sinop Kız Öğretmen Okulu’nda yatılı olarak devam eder. Öğretmen okulunun da kendi döneminde en başarılı öğrencisidir. Matematik dersinde çok başarılıdır. Okullar arasındaki bilgi yarışmalarında okulunu temsilen yarışmalara katılır; yine bu okulda klasik ve çağdaş edebiyatla tanışır. Bulduğu her şeyi okur. Okuldaki sosyal, demokratik etkinlik ve eylemlerde ön saflarda yer aldığı için okul yönetimi tarafından başka bir okula sürgün gönderilir. Uzun mücadeleler sonunda öğretmen okuluna geri döner ve mezun olur.
Üniversite öğrenimi görmek ister; sınava girer ve Erzurum’ da Üniversite eğitimine başlar. Bu dönemde Erzurum Üniversitesi faşist çetelerin işgali altındadır. Okuduğu işletme bölümünde faşistlerin yoğun baskıları ve terörü sonucu, üniversite eğitimine İzmir’de İktisadi Ticari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü’nde devam etmek zorunda kalır.
İzmir’de Yurtsever Devrimci Gençlik Derneği çalışmalarına katılır; Çamdibi Kültür ve Dayanışma Derneği’nde de faaliyet gösterir. Çamdibi semtinde devrimcilerin etkinlikleri ve çalışmalarında gönüllü ve aktiftir; birçok kez gözaltına alınır. Öğrenimini sürdürürken,1978-1980 yıllarındaTariş İplik Fabrikası’nda işçi olarak çalışır.16 Aralık 1979 yılında evlenir. Hem çalışır hem okula devam eder.
İplik fabrikasında işçi sınıfı hareketinin etkinlik ve hak temelli eylemlerine katılır. Tariş işçilerinin 1980 yılında Tariş’te işçi ve idari kadroların faşistleştirilmesine ve işten çıkarmalara karşı direniş ve mücadeleye katılır, arkadaşları arasında güven veren ve sevilen bir kişidir.
1980 yılından sonra iki yıl daha okula devam eder, okulu bitirdikten sonra muhasebeci olarak Denizli’de özel şirketlerde üç yıl çalışır. Denizli Cam satış mağazasında çalışır. Sonraki yıllarda cam piyasasında serbest çalışır, Tariş işçisi olan eşinin, siyasi nedenlerle bulunduğu cezaevinden tahliye olması ile birlikte eşiyle cam işlemeciliği yaparlar, sonraki yıllarda da züccaciye mağazası açarlar. Bu süreçte isteğe bağlı sigorta sistemiyle gerekli çalışma süresini doldurur, 1997 yılında emekli olur; 2008 yılında da çalışma yaşamını sonlandırır.
Sonraki yıllarda sağlık sorunlarıyla uğraşır. Nafize önce lenf kanserine yakalanır, tedavi görür, atlatır; ancak sonrasında üretre merkezli karaciğer metaztaslı kanser bedenini tüketir.
Yaşama gözlerini yumduğunda sevgili eşini, kızı ve üç torununu geride bırakır. Doğayı, hayatı, torunlarını seviyordu, amansız hastalığa direnir, yaşama tutunur ama heyhat, kanser sinsidir, inatçıdır onu yaşamdan koparır. Nafize’yi 2024 yılının üçüncü günü Kuşadası’nda hastanede kaybettik. Eşi, yoldaşları, dostları, yakınları olarak Nafize’yi Selçuk Gökçealan Köyü’nde toprağın bağrına bıraktık.
Sevgi, saygı, özlemle..
